09 maja 2023 r.
Gratulacje dla Aleksandra Kaim. Studentka Pracowni Serigrafii na Wydziale Grafiki została tegoroczną Laureatką Grand Prix XIII Biennale Grafiki Error w Poznaniu!
Aleksandra Kaim otrzymała nagrodę za instalację graficzną pt. Stany (Nie)Zjednoczone, która – jako artystyczny dyplom licencjacki obroniony w 2021 roku – została stworzona w Pracowni Serigrafii pod kierunkiem promotora Stefana Kaczmarka.
W tym roku poznańskie Biennale Grafiki, odbyło się pod hasłem Error i poszerzyło swoją formułę o wydarzenia przeznaczone nie tylko dla studentów ale dla młodych artystów z Polski i Ukrainy wciąż studiujących lub będących absolwentami uczelni artystycznych. Nasi Studenci i Studentki wykazali się wspaniałymi sukcesami. Do wystawy pokonkursowej zakwalifikowane zostały prace i projekty graficzne autorstwa:
- Filipa Bruchnalskiego (absolwent Wydziału Grafiki z 2021 roku),
- Konrada Gubały (student III roku JSM),
- Aleksandry Kaim (studentka IV roku JSM),
- Gosi Makockiej (studentka III roku JSM).
Wystawę można oglądać do 04 czerwca w Starym Browarze – Galeria na Dziedzińcu, Miejska Galeria Arsenał – przy ul. Szyperskiej 2.
09 maja 2023 r.
Czy przyroda jest zasobem, z którego możemy bez ograniczeń korzystać, czy może to my jesteśmy integralną jej częścią, lecz zapomnieliśmy, jak żyć w zgodzie z innymi organizmami? Jak może wyglądać świat po katastrofie klimatycznej? Co sprawia, że jesteśmy podobni do wielorybów? Czy wciąż warto zmieniać swoje przyzwyczajenia i systemy war-
tości? Jak wybrać gatunek drzewa, którym staniemy się po śmierci?
Każda z wybranych etiud i animacji ukazuje inny aspekt kontaktu człowieka z naturą, postrzegania świata naturalnego. Każdy daje też trochę inną perspektywę na to, jak funkcjonujemy w środowisku, jak je zmieniamy lub jak się do niego dopasowujemy, za czym tęsknimy i co utraciliśmy, jak bronimy tego, co nam drogie.
Prowadzenie: Jaśmina Madej.
PUSZCZA: DYPTYK/THE WILDWOOD DIPTYCH, reż. Szymon Ruczyński, Katarzyna Małyszko, Polska 2022, 9'03''
Film inspirowany jest trwającym konfliktem o jeden z najcenniejszych lasów Europy – Puszczę Białowieską – i opowiada historię prastarej puszczy z perspektywy przyrody i człowieka.
TAM, GDZIE KĄPALIŚMY SIĘ/WHERE WE USED TO SWIM, reż. Daniel Asadi Faezi, Niemcy 2019, 7'39''
Jezioro Urmia w północnym Iranie było niegdyś największym jeziorem na Bliskim Wschodzie. Ale wpływ człowieka wyznaczył swój kurs i spowodował niszczycielską suszę, której jezioro nie przetrwało. Dziś pozostało tylko 5% pierwotnego jeziora. Większość terenu jest obecnie jałowa i pokryta solą. Ten filmowy esej pokazuje miejsca obecnie i w przeszłości, splata nową narrację z fragmentów tożsamości i pamięci.
ONCE THERE WAS A SEA / BYŁO SOBIE MORZE, reż. Joanna Kożuch, Polska, Słowacja 2021, 16’40
Dawno temu było sobie morze... Morze Aralskie, które zniknęło. A razem z nim zniknęły nadmorskie życie i praca. Pozostała jedynie martwa pustynia i wraki olbrzymich łodzi rybackich leżące na piasku... I ludzie od lat mieszkający przy wyschniętym porcie, marzący o wysokiej wodzie i pragnący jeszcze raz wypłynąć na otwarte wody. Było sobie morze… to film o konsekwencjach ludzkich decyzji i działań, ich wpływie na codzienne życie pewnego uzbeckiego miasta i jego mieszkańców. Reporter Ryszard Kapuściński ujął to w ten sposób: „Nie ma takiego nonsensu, którego ludzki umysł by nie wymyślił.”
OCH, JAKIE TO WYGODNE/OH SO CONVENIENT/ 金方便, reż., scen.: Red, Hung Huei Jen, prod. Katie Chen, Tajwan, Estonia 2022, 4'40''
Mężczyzna, który w oryginalny sposób używa papieru toaletowego po skorzystaniu z toalety. Para, która zawsze zamawia jedzenie, bo nie lubi się ubierać. Rodzina, która znalazła sposób, by uniknąć zmywania naczyń. Kobieta, która lubi, gdy jej stół lśni czystością. Ludzie do każdej małej rzeczy używają toreb. Tak po prostu, wygoda na wyciągnięcie ręki, którą możemy się cieszyć każdego dnia. Za dużo śmieci? To żaden problem, spłucz je wszystkie w toalecie.
NIE MA SPOKOJU/THERE IS NO PEACE OF MIND, reż. Karol Ulman, Karol Ulman, Zuzanna Sorówka, Szkoła: Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska 2022, 13'24''
Jacek, mężczyzna w średnim wieku, korzysta z usługi firmy zajmującej się przemianą ludzi w drzewa. Towarzyszymy mu, gdy przechodzi przez kolejne etapy przygotowań, aż do samego końca procesu przemiany.
ŚWIAT PO /THE WORLD’S AFTER DEL MUNDO, reż. Florentina Gonzalez, scen. Florentina Gonzalez, Luz Marquez, prod. Autour de Minuit, Francja 2022, 11'00''
Ludzkość już nie istnieje, pozostali jedynie Fluor i Carlix, dwa duchy w sportowych strojach. Wałęsają się wśród pozostałości wymarłej cywilizacji, jeden w poszukiwaniu wi-fi, a drugi głowy olbrzymiego walenia. Historia o spotkaniu i przyjaźni, przerywana ostateczną playlistą: tą końca świata.
BLUE 52, reż. Katarzyna Stefańska, Klaudia Wysiadecka, scen. Katarzyna Stefańska, Klaudia Wysiadecka, prod. Akademia Stuk Pięknych w Katowicach, Polska 2021, 9'42''
Jest to historia o samotności wynikającej z barier komunikacyjnych, opowiadana z perspektywy osoby niesłyszącej. Dwunastoletnia dziewczynka imieniem Iris jest Głucha i porozumiewa się Polskim Językiem Migowym. Mama opowiada dziewczynce historię o wielorybie Blue 52, który jest znany jako najbardziej samotny wieloryb na całym świecie. Posługuje się on językiem, którego inni nie rozumieją i jest wykluczony z powodu swojej odmienności. Dziewczynka wyrusza na spotkanie z wielorybem. Jej zmaganiom przygląda się ojciec, który nie akceptuje języka migowego i wymaga od niej komunikowania się językiem wyłącznie fonicznym. W animacji zawarte są napisy oraz Polski Język Migowy.
09 maja 2023 r.
Tym razem czytelników „Restartu” redakcja zabiera w podróż po „Gwiazdo-zbiorach” – jak brzmi temat nowego, dziewiątego już, numeru. Emisja nowych materiałów w każdy piątek! Zachęcamy do śledzenia strony restartmag.art, a poniżej do zapoznania się ze wstępniakiem redaktor naczelnej Magdaleny Ujmy.
„W sztuce polskiej nie ma celebrytów. Nie ukształtował się tutaj system gwiazd, pewnie z powodu peerelowskiej egalitarności i wycięcia w pień przedwojennych elit. Niewątpliwe jednak, wiele lat po „prześnionej rewolucji”, ten brak świadczy o tym, że sztuki wizualne nie odgrywają ważnej roli w kulturze masowej kraju nad Wisłą. Czy to jednak źle? Przyzwyczajeni jesteśmy – jako środowisko sztuk wizualnych – do pełnienia funkcji outsiderów głównego nurtu kultury.[…]
Nawet w Polsce może się zdarzyć, że glamourowy świat celebrytów oraz ascetyczny świat sztuki stykają się. Niemniej jednak, kiedy kilka lat temu grupka artystów wystąpiła w garniturach podczas krakowskiego Salonu Sztuki, ta reklamowa akcja zderzyła się z murem potępienia ze strony środowiska. Że to takie drobnomieszczańskie; że komercja. A przecież moda daje okazję, by pobawić się własnym wizerunkiem. Pokazać dystans do siebie. Na przykład to.
Wielki świat nie znajduje więc u nas zrozumienia. Najbardziej twórczy projektanci, pracujący na styku sztuki i mody, jak Tomasz Armada, wykorzystują nadwiślańskie, lokalne klimaty peryferiów, by nie powiedzieć zadupia. Inspiracji do ich prac dostarcza popeerelowska nostalgia z jej marzeniem o wyrwaniu się ze smutnych miasteczek, w których polski zwrot w stronę turbokapitalizmu pozamykał zakłady pracy, a ludzi pozbawił biednej, bo biednej, ale jednak w miarę bezpiecznej egzystencji wspartej zdobyczami socjalnymi.
W «Restarcie» przyglądamy się związkom sztuki i wielkiego świata: pieniędzy, glamouru, kapitalizmu. Patrzymy na wielkich i sławnych, na znane wydarzenia. Czy obserwujemy zmierzch wielkich nagród – jak twierdzą krytycy kibicujący brytyjskiej Nagrodzie Turnera? Zastanawiamy się, czy to już koniec gargantuicznych biennale na całym świecie i nadszedł czas skromności – a my tutaj, w Polsce staliśmy się niechcący jego pionierami. Zastanawiamy się, czy i u nas nadejdzie pora na prawdziwe gwiazdy na styku sztuki i pop-kultury i – uwaga! – czy rzeczywiście jest nam to potrzebne”.
8 maja 2023 r.
Z olbrzymim żalem przyjęliśmy informację o śmierci Jolanty Anteckiej, dziennikarki, historyczki sztuki, bez której krakowska kultura nie będzie już taka sama.
„Odeszła (...) największa osobowość krakowskich mediów, wybitna dziennikarka i krytyczka sztuki. Kobieta niezależna, bezkompromisowa, trudna i wspaniała. Wielki smutek” - napisał dziennikarz i reportażysta Jakub Ciećkiewicz.
Z kolei Bogdan Korczowski, zajmujący się performancem i malarstwem olejnym absolwent krakowskiej Akademii, stwierdził z swoim facebookowym wpisie „Bez niej żadna wystawa w Krakowie nie była ważna. Z jej słowami się liczono, bo i w wypowiadaniu swojego zdania była radykalna i nie przyjmująca sprzeciwu”.
Nie tylko pisała o kulturze, była jej aktywną twórczynią. Wśród ostatnich wystaw, którymi się zajmowała jest „Kronika życia artystycznego Krakowa” zorganizowana pięć lat temu w Bibliotece Głównej Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jest także autorką książki „Teodora, moja miłość: życie codzienne Jana i Teodory Matejków”. Za swoją działalność zaś wyróżniona została m.in. Medalem 40-lecia Międzynarodowego Triennale Grafiki.
Uroczystości żałobne, rozpoczęte mszą świętą odbędą się 9 maja, o godzinie 10.20 w kapicy na cmentarzu Batowickim.
Najbliższym zmarłej, przyjaciołom i znajomym oraz wszystkim odczuwającym ból z powodu Jej odejścia, składamy najserdeczniejsze wyrazy współczucia.
Rektor i cała społeczność Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Fot. Nasze Miasto
04 maja 2023 r.
Książka „Literkolekcja” autorstwa dr Aleksandry Toborowicz zdobyła nagrodę w międzynarodowym konkursie A’ Design Award and Competition we Włoszech. Iron A’ Design Award została przyznana w kategorii Print and Published Media Design Category roku 2022. Gratulujemy.
„Literkolekcja” to projekt prezentujący różne przejawy ekspresji literalnej w przestrzeni publicznej: liternictwo, typografię i kaligrafię: od szyldów ulicznych, „street artu” i sztuki ulicznej, przez projektowanie krojów pisma i typografię we wzornictwie przemysłowym, reklamie i identyfikacji wizualnej, po sztukę oparte na literze (np. instalacje liternicze) i kaligrafii w różnych formach wyrazu.
Projekt opiera się na dokumentacji fotograficznej, którą autorka wykonała na przestrzeni ostatniej dekady, głównie telefonem komórkowym, w różnych miejscach na świecie i w różnych okolicznościach przyrody. Fotografie są celowo surowe w wyrazie, bez sztucznej estetyki. Stale powiększający się zbiór dokumentacji fotograficznej obejmuje obecnie około 800 zdjęć wykonanych w różnych częściach świata. Przykłady liternictwa pochodzą głównie z Polski i Europy, ale także z krajów arabskich.
Publikacja jest autorskim wyborem 383 fotografii zamieszczonych na 412 kwadratowych stronach w oprawie szwajcarskiej.
Autorka dokumentuje wszelkie przejawy typografii w różnych kulturach świata – od profesjonalnych projektów graficznych po przypadkowe zestawienia. Same zdjęcia w sobie jak i odpowiednio zestawione tworzą opowieść, narrację.
fot. Grzegorz Kwiek
Książkę można kupić w księgarni Artstore.